Onze Prins Gerrit zit nog geen week stevig in het zadel, en hij wit al nie watter allemaal gebeurt.

Gelukkig is Adjudant Hans er om het scherp te houden en zo was het dat hij dus tijdig op goede plaatsen zat bij het Vliegenvangen, het jaarlijkse evenement van onze vrienden de Vliegenmeppers waar gelachen, gezongen en als klapstuk de vorst wordt onthuld.

Nadat Ben en Jorg ’s ochtends gingen voor hun “5 minutes of fame” in het Brabants Dagblad leverde dat natuurlijk wel wat hilariteit op. Want tja, daar stond toch echt dat Ben van oorsprong een Peeltuuterke is! Meteen zijn we gezellig naast de Peeltuuters gaan zitten, dè ging dan ook vaneiges. Stickers geplakt om te duiden wie wie is, zie hiernaast. Hoewel…Jorg heeft ook nog wat roots in Peeltuuterland maar daar heeft hij zelf geen actieve herinnering aan. Overigens ook niet persé aan alle momenten van de avond. Vandaar: een redelijk korte weergave van deze avond.Maar gelachen hebben we op deze avond. De Meppers hadden een erg leuk programma met 2 tonpraters, waarvan één meedeed aan het Nederlands Kampioenschap Mens Erger Je Niet. Da’s een soort Keezen/Tokken voor mensen die niet weten wat dat is. Die mens maakte vanalles mee en daar hebben we smakelijk om gelachen. Toppunt van hilariteit waren de Penthouse Boys die met improvisatie en het betrekken van de zaal werkelijk heel de Kompaan aan het lachen krijgen. Maar waarom pikte de voorman er nu Roel uit (of was het Ron). Roel ga hem wel een gevaarlijke voorzet toen hij vroeg “Wa doedde gij vur werruk?”. Antwoord van Roel: “Da’s een lang verhaal”. Maar de penthouse boy begreep precies wat dat betekende: “D’n allinge dag niets dus!”. Zie ook de foto.

We hebben ook genoten van het afscheidswoordje van Vorst Stein en het ophalen door zijn vrienden. Prachtig hoe Stein helemaal zichzelf is bij zijn woordje en het is duidelijk: die heeft een kei skon jaar gehad. Zijn vrienden ook: dat was ook duidelijk!

Na de pauze ging het door, met vooral het Binsbergen Trio (die met 4? waren) en er voor zorgde dat er lekker meegezongen kon worden. Daarna natuurlijk het klapstuk. Of trommelstuk: de onthulling van de nieuwe vorst. Een echte verrassing was het niet meer, de raders noemden zijn naam twee weken geleden als: Vorst Koen en zijn vorstin Miranda! Joepie (dagen)! Daar zijn ze erg actief in.

Daarna barstte het feest echt los, met feestzangers en een allinge kwak virre die overal, maar vooral op het podium dans dans zwaai zwaai deden. Inderdaad: Adjudant Hans heeft een zweetband nodig. Het was nog lang gezellig bij de Kompaan en mijn excuses: helaas is het me niet gelukt om een foto te maken van de nieuwe vorst. Ook niet echt geprobeerd trouwens. Ik heb wel geprobeerd om een foto te maken van de vorstin: niet gelukt. Sorry. Maar op de website en de socials van de Meppers zal er vast wat staan.

Namens de Knöllekes: Vorst Koen en Vorstin Miranda: proficiat, heel veel plezier gewenst en ‘ne skonne carnaval!