De snor drukken in Vlierden

Na de onthulling van Prins Gerrit en zijn Adjudant Hans was het nog lang gezellig in Nia Domo en op de after. Maar da’s geen reden om onze snor te drukken. Want nou issie nog neijt, dizze prins. Hoewel? Neijt? Een bietje vintage issie wel. Maar dè gift niks want d’r zit nog zat energie in. Dus ja we moesten op pad! Want wat we wel gezien hebben, beij mannen spauwen d’r nie in dus gas erop: Get your kicks on route 66!

De raad van 11 was ondertussen ok bekomme van ’t heel spektakel en stond te trappelen om op pad te gaan naar Vlierden. Voor het eerst naar Vlierden, waar vroeger Normaal kwam, maar waarna de mensen uit Boekel toch niet echt de loop naartoe hebben. Maar ach, skon om ne keer iets neijts te doen, niet alles hoeft vintage te zijn.

In de bus nam Vorst Max uitgebreid de tijd om alle tips uit te leggen. Tja als je het zo hoor is het allemaal wel erg simpel. Ik zal er even een paar uithalen:

  • Ze zoeken de grenzen op: Hans woonde aan de grens van Gemert en had zijn bedrijf aan de grens met Erp. Oke….
  • De V van victorie: Allemaal “v” in de naam. Van de Rijt, Vondervoort, Van Eerd, Vermeer. En de kiescommissie vind het gek dat wie dit niet raden? Wa’s di nou voor een tip!
  • De rollen zijn omgedraaid: Gerrit neemt de prins altijd op de schouders, maar wie neemt hem nu op de schouders? Ik geef het toe: goede tip
  • Weggooien is sund: Dit gaat over de oud ijzer aktie van Hans.

Maar ben nou eerlijk: ligt dit nu echt aan ons. Ge moet onderhand deurgeleerd hebben om dit te weten. Wij hebben andere kwaliteiten!

Hup! Aan het werk!

Eenmaal aangekomen in Vlierden werden Roy en Tijs meteen aan het werk gezet. Ja, nou ze wir bij ut “gewaun volluk” moet er gesjouwd worden. Het nieuwe attribuut moet de bus in, uit en in de zaal naar het podium. Dat is je taak. Doe hem goed jongens!

In Vlierden was het niet de legendarische Normaal zaal, maar waarschijnlijk een soort mulitfunctionele ruimte. Gezellig, mooi, en ook lekker druk toen we binnenkwamen. Rawazzie begon te spelen en dat Prins Gerrit en Adjudant Hans vol energie zaten was wel te zien! Hans sprong nog meer dan dattie buurt en Gerrit ging meteen de tafel op. Waar ik serieus bang voor was dat deze tafel niet opgewassen was tegen het enthousiasme van beide heren, maar hij heeft het gehouden. Wel een bietje krommer en krasjes erbij, maar dat is vintage!

Prins Gerrit en de dansgarde zingen samen “Verrekkus tege knalle”

Op dat moment was het 1-1 bij “de klassieker” en kreeg Weghorst een gekregen penalty diettie miste. Zelden heb ik zo’n opwinding gezien bij de Raad van 11. Over de penalty, over het missen, over de stand in de eredivisie. Behalve bij Frank dan. Die was ook regelmatig opgewonden en ook zag ik een lichte vorm van paniek. Dat uitte zich in het luidkeels roepen van DRINKEN! DRINKEN! Mij was niet duidelijk wat deze kreet betekende. Of toch wel?

Wa’n skaand

En ja: we werden aangekondigd. Dus mi z’n alleen naar het podium met toet toet zwaai zwaai klap klap. En daar voegen we aan toe: spring spring! Want de twee heren springen nog meer dan ex-adjudant Roy! De spreekstalmeester van Vlierden had het schijn bedriegt qua leeftijd en zoals hij zei: die 2 makte de pis nie lauw! Nee, Prins Gerrit en Adjudant Hans houden zich niet in en kregen Vlierden in beweging. Die twee drukken de snor niet. De raad van 11 drukte de snor wél. Op de bovenlip werden de snorren gedrukt terwijl Vorst Max de zaal in Vlierden toesprak en Prins Joost alle egards gaf. En speciaal voor onze jubileum prins in het jubileum jaar hebben we een neij spelleke: Route 66. De technische commissie heeft een prachtig attribuut gemaakt en aan Prins Joost de eer om dit als eerste uit te proberen. Kei mooi, goed gedaan mannen!

Alleen ex-adjudant Roy: Je. Had. Één. Taak.
Dat ding sjouwen en in de gaten houden. Gaan we van het podium af: laat hij hem gewoon staan. Bij de volgende bezoekers van de receptie ging hij hem pas weer halen. Bekant hadden we er nog één moeten maken….

Naderhand was het nog gezellig in de zaal, Prins Gerrit trok de polonaise aan, bitterballen gingen in een recordtijd er in en…wederom hebben we geprobeerd om Hans B weg te geven. Hij doen z’n bijnaam “Bekant weggegivven Hansje” eer aan. Hoe zat dat? Een Vlierdense schone kwam bij onze vorst informeren of er voor haar als vrijgezelle dame leuke mannen in Boekel te vinden zijn. Ja, je vraagt het dan ook wel aan de goede. Dus Max op pad met deze dame! Eerst naar Jorg: “nee”, zi ze: te auwt. Potverdomme en ik had al 12 jaar van m’n leeftijd afgelogen.Dan naar Hans B: “nee” zi ze weer. “VEUL te auwt!”. Dè durske snapte er natuurlijk helemaal niets van. Want zoals Prins Gerrit en Adjudant Hans bewijzen: Leeftijd is maar een nummer!

Tot volgende week op de prinsenreceptie van Prins Gerrit en Adjudant Hans!

Vergelijkbare berichten